ΡΕ.....ΜΠΑΣ ΚΙ ΕΙΜΑΙ.....ΜΑΛΑΚΑΣ ???

Παρότι έχουμε μπει για τα καλά στο 2011 (τη χρονιά που ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου προέβλεπε πως θα αρχίσει η ανάκαμψη της οικονομίας μας, αν θυμάστε), τα οικονομικά της χώρας πάνε από το κακό στο χειρότερο. Τον τελευταίο χρόνο έχουμε βιώσει για τα καλά τι σημαίνει «δημοσιονομική εξυγείανση»: αύξηση του ΦΠΑ, μειώσεις μισθών και συντάξεων, περικοπές σε υγεία και παιδεία, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, απελευθέρωση απολύσεων, αποκρατικοποιήσεις, εκποίηση της.....
δημόσιας περιουσίας. Όλα, με το πρόσχημα πως «δεν υπάρχει σάλιο» και πως η οικονομική κατάσταση της χώρας βρίσκεται στο μη περαιτέρω.
Κι όμως, μέσα σε όλη αυτή τη ζοφερή ατμόσφαιρα, το υπουργείο Οικονομικών αποφάσισε χθες να εγκρίνει την παροχή 30 δις ευρώ στις ελληνικές τράπεζες! Για ποιο λόγο; Για να «ενισχύσουν την παροχή ρευστότητας προς τους πολίτες», δηλαδή να εκδίδουν περισσότερα δάνεια.
Θα προσπεράσω το γεγονός πως και η προηγούμενη ενίσχυση προς το τραπεζικό σύστημα (40 δις, αν θυμάμαι καλά) έγινε για τον ίδιο ακριβώς λόγο, αλλά τα χρήματα δεν έφτασαν ποτέ στους πολίτες. Επειδή νοιώθω χαζός, θα παραθέσω εδώ αυτό που εγώ αντιλαμβάνομαι ότι συμβαίνει και παρακαλώ όποιος γνωρίζει κάτι περισσότερο ή καταλαβαίνει καλύτερα, να με διορθώσει... Έχουμε και λέμε: η κυβέρνηση, δηλώνοντας πως δεν υπάρχουν χρήματα, πετσοκόβει μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, υγεία, παιδεία, κοινωνική πρόνοια. Έτσι, το εισόδημα των πολιτών μειώνεται, τη στιγμή που τα πάγια έξοδά τους αυξάνονται ή στην καλύτερη περίπτωση μένουν τα ίδια.
Το ελληνικό κράτος, από όλα αυτά τα μέτρα, εξοικονομεί κάποια χρήματα -ας πούμε, 30 δις ευρώ. Και τι κάνει με αυτά τα χρήματα; Δεν τα επενδύει κάπου για να έχει μακροπρόθεσμο κέρδος. Ούτε αποπληρώνει μέρος του δημόσιου χρέους. Τα χρήματα αυτά αποφασίζει να τα χαρίσει στις τράπεζες, έτσι ώστε αυτές να τα δανείσουν με τη σειρά τους σε όσους πολίτες χρειάζονται μία «ένεση ρευστότητας», δηλαδή μία βοήθεια που κατά πάσα πιθανότητα δεν θα είχαν ανάγκη, εάν δεν είχαν γίνει όλες αυτές οι περικοπές!
Με απλά λόγια, είναι σαν να σου λέει το αφεντικό σου πως ο μισθός σου από 1000 ευρώ θα γίνει 700, και τα 300 που εξοικονομεί θα τα χαρίζει στον τοκογλύφο της γειτονιάς. «Αν με τα 700 ευρώ δεν βγαίνεις, μπορείς να δανειστείς από τον τοκογλύφο», σου λέει. Μετά, σε χτυπάει φιλικά στην πλάτη και σε διαβεβαιώνει πως καταλαβαίνει τα προβλήματά σου, πως είναι με το μέρος σου και πως για όλα φταίνε οι κακοί τοκογλύφοι...
Καταλαβαίνω κάτι λάθος;

patrinaki.