Που είστε ορέ Έλληνες…;

Πού χαθήκατε ορέ…; 

Πού έχετε κρυφτεί…; 

Σε ποιο λαγούμι… σε ποια τρύπα…;
 

Ψάχνω και δε σας βρίσκω! 

Σας φωνάζω και δεν έρχεστε… Σας περιμένω και δεν εμφανίζεστε!
 

Τι φοβάστε…; 

Ποιον φοβάστε…;
 

Γιατί κιοτέψατε ορέ…;
 

Τόσο πολύ χαλάσατε… τόσο πολύ μαλθακέψατε…;

Τίποτα δεν κληρονομήσατε από την κληρονομιά των προγόνων σας…;
 

Τίποτα δε μάθατε από την ιστορία σας…;
 

Αφήσατε να σας πάρουν την πατρίδα και να την πουλήσουν…; 

Τι σκιαχτήκατε ορέ…; Τις γραβάτες τους ή τα μολύβια τους…; Τόσο πολύ μπασταρδέψατε…;
 

Επειδή δεν είδατε τα όπλα τους τους νομίσατε φίλους…; Επειδή δεν ήρθαν με στρατό και όπλα αντί να τους διώξετε με τις κλωτσιές τους καλοδεχτήκατε…;

Και το ’40 αν οι πατεράδες και οι παππούδες σας δε λέγανε “ΟΧΙ” τι νομίζατε ότι θα γίνονταν…; Τα όπλα γίνονται αναγκαία όταν αντισταθείς, όταν δεν επιτρέψεις, όταν ορθώσεις παράστημα και δείξεις ανδρεία…
 

Τούτη τη φορά έδρασαν πιο πονηρά και πιο ύπουλα… Αυτό δεν τους κάνει φίλους σας, αντίθετα τους κάνει μεγαλύτερους εχθρούς σας!
 

Τούτη τη φορά έστειλαν πρώτα τους ανθρώπους τους ή, σωστότερα, έπιασαν ανθρώπους που τους θεωρούσατε δικούς σας και τους δώσατε εξουσία και τους έδωσαν ανταλλάγματα για να σας πάρουν την πατρίδα! 

Και σεις, που ξέρετε και το φωνάζετε ότι είναι κλέφτες και προδότες, αντί να τους κυνηγήσετε όλους έχετε κάτσει σα χάνοι και περιμένετε κάποιος να σας σώσει…
 

Αν δε θέλετε να πολεμήσετε εσείς για την πατρίδα σας και την αξιοπρέπειά σας γιατί να το κάνει κάποιος άλλος για σας…;

Δε βλέπετε ότι όσο περιμένετε αυτοί σας κλέβουν και σας πουλάνε..; 

Δε βλέπετε ότι καταλαμβάνουν το κράτος και τις υπηρεσίες της πατρίδας σας…; 

Δε βλέπετε ότι φτιάχνουν και τους νόμους σας όπως του βολεύουν…; 

Δε βλέπετε ότι θέλουν να σας αφανίσουν αφού σας τα πάρουν όλα…; 

Ακόμα και το πετσί θα σας βγάλουνε!!!

Πού είναι η αξιοπρέπειά σας ορέ κιοτήδες…; 

Τι θα γίνουν τα παιδιά σας…; 

Πώς καταντήσατε έτσι…; 

Θα τα παραδώσετε όλα αμαχητί…;
 

Τουλάχιστον οι παππούδες σας πολέμησαν, δεν κιότεψαν… Στάθηκαν όρθιοι και με αξιοπρέπεια μπροστά σε κανονικά όπλα! Τα έβαλαν με αδίστακτα στρατεύματα των ίδιων που τώρα εσείς καλοδέχεστε και τους δίνετε και τα γραφεία σας! 

Προτίμησαν την αντίσταση και το θάνατο από την παράδοση και τη ντροπή και στάθηκαν παλληκάρια απέναντι σε έναν υπεράριθμο και αδίστακτο εχθρό!
 

Και σεις… στέκεστε αμήχανοι και αποβλακωμένοι μπροστά σε αυτά που κάνουν και δέχεστε να ετοιμάζουν την καταδίκη σας… 

Μέχρι και ένα ανδρείκελο τραπεζίτη σας έστειλαν οι εχθροί για να αλλάξουν το προηγούμενο ανδρείκελο που είχε αποκαλυφθεί και ακόμη δεν έχετε πάρει τα όπλα! 

Σας έφτιαξαν χούντα και σεις συμπεριφέρεστε σα να ζείτε σε δημοκρατία! 

Κατάλυσαν τους θεσμούς και σεις απευθύνεστε σε αυτούς σα να είναι οι θεσμοί και περιμένετε από τους συνεργάτες τους να αποδώσουν “δικαιοσύνη”!!!

Πού είναι το σύνταγμά σας…; 

Πού είναι η αξιοπρέπειά σας…;
 

Σας έχουν τυφλώσει τόσο οι πουλημένοι που βρίσκονται στους μηχανισμούς προπαγάνδας και δε βλέπετε πέρα από τη μύτη σας…; 

Βγήκε ο βλάκας ο χοντρός και σας είπε ότι έχετε περιθώρια να πάτε παρακάτω και δεν τον πνίξατε…; 

Ξαναβγήκαν και σας είπαν περιγελώντας σας ότι πέτυχαν το σκοπό τους και σας χρεοκόπησαν και ακόμα τους κοιτάτε…; 

Τι κοιτάτε ορέ…; 

Το άθλιο θέατρό τους…; 

Νομίζετε ότι βλέπετε μόνο μία κακοπαιγμένη παράσταση στο μπερντέ…; 

Kακοπαιγμένη είναι… και παράσταση είναι… αλλά γίνετε σε βάρος σας!

Τα μολύβια που υπογράφουν εσείς τους τα δώσατε! Το δικαίωμα να υπογράφουν εσείς τους το έχετε αφήσει! Και τώρα σας καβαλήσανε και κάνουν ό,τι θέλουνε αφού δεν τους έχετε δείξει ποιος είναι το αφεντικό!!!
 

Και καλά… περάσανε τα χρόνια και μαλθακέψατε… και καλομάθατε… και γίνατε κιοτήδες… Μαλακέψατε κιόλας ορέ…; 

Αφού φέρανε ξένους και κάνουν τη δουλειά και τους παραδώσανε τα γραφεία… τι τους κρατάτε ορέ…; 

Τι τους πληρώνετε ακόμη…; 

Τα παιδιά σας δεν έχουν να φάνε, οι πατεράδες και οι μανάδες σας δε μπορούν να πληρώσουν τα φάρμακά τους και πολλοί τρώνε από τα σκουπίδια, εσείς χάνετε τις δουλειές σας ο ένας μετά τον άλλο, οι συμπολίτες σας αυτοκτονούν από τα χρέη και πληρώνετε τα βόδια που σας πουλάνε και σας κλέβουν…; 

Πληρώνετε ακριβούς φόρους για να εξασφαλίζετε στους προδότες πλούσια και άνετη ζωή με τα λεφτά σας…; Τίποτα δε σας εξοργίζει πια τόσο ώστε να τους πάρετε με τις πέτρες…; Τι περιμένετε…;

Τούτη η γη είναι ιερή! 

Κάθε γη είναι ιερή όταν οι κάτοικοί της έχουν αξιοπρέπεια και πολεμούν και αγωνίζονται!!! 

Πουθενά αλλού και ποτέ άλλοτε δε βρέθηκε τόσο κιοτής λαός που να παραδώσει τη γη του χωρίς να αντισταθεί! Ποιος να το’ λεγε ότι τούτη η γη των ηρώων θα καταντούσε έτσι… 

Ποιος να το ‘λεγε ότι τίποτα δε θα ‘μενε από την υπερηφάνεια και την αξιοπρέπεια των προγόνων σας και θα καταντούσατε έτσι…

Μην περιμένετε κανένας να σας δώσει το σύνθημα! 

Το σύνθημα εσείς θα το δώσετε ο ένας με τον άλλο!!! 

Και να ξέρετε ότι όσες φορές στην ιστορία κάποιος περίμενε το σύνθημα έχανε την ευκαιρία να καταφέρει το καίριο πλήγμα στον εχθρό! 

Ως τώρα χάσατε πολλές ευκαιρίες… 

Τώρα όμως είναι η ύστατη που σας έχει μείνει… 

Ή θα πράξετε έξυπνα και αποφασιστικά αφεαυτού σας… 

ή θα χάσετε την αποφασιστική μάχη και ίσως και τον πόλεμο!
 

Μην εμπιστεύεστε κανέναν τις κρίσιμες τούτες ώρες… Πολλοί θα σας μπερδέψουν, πολλοί θα σας εκμεταλλευτούν… 

Μην αφήνετε όμως να σας δημιουργούν φρούδες ελπίδες και να σας κρατάνε πίσω! Αν κάποιοι πραγματικά ήθελαν να σας οδηγήσουν για το καλό σας, η μάχη ήδη θα είχε δοθεί και, πιθανότατα, κερδηθεί! Έστω θα είχε ξεκινήσει…
 

Μην αφήσετε κανένα να σας οδηγήσει εκεί που θέλει αυτός και όταν θέλει αυτός! Εσείς πρέπει να μπείτε μπροστά, ο καθένας μόνος του και όλοι μαζί… 

Εσείς πρέπει να κανονίσετε το πεδίο και τη μέρα της μάχης… 

Αλλιώς, ίσως βρεθείτε χαμένοι και προδομένοι…
 

Να θυμάστε… 

Οι ηγέτες δεν παραγγέλνονται ούτε χρίζονται από μόνοι τους! 

Δεν υπάρχει καλούπι να τους παραγγείλεις…

Οι ηγέτες φαίνονται και βγαίνουν από τη μάχη!!!

Πάρτε λοιπόν τις αποφάσεις σας και διαλέξτε το δρόμο σας! 

Όμως να είστε έτοιμοι και για τις συνέπειες… 

Εσείς θα καθορίσετε το δρόμο και τι βάζετε πρώτα… 

Εσείς θα καθορίσετε τι τύχη θέλετε να έχουν τα παιδιά σας και αν θέλετε να είναι όμηροι τοκογλύφων και ξένων κατακτητών! 

Μόνο θυμηθείτε… η ώρα βιάζει και όσο την αφήνετε να περνάει τόσο πιο βαθιά σας χώνουν στο λάκκο! Όσο την αφήνετε να περνάει τόσο πιο δύσκολος γίνεται ο αγώνας σας!
 

Εκτός και αν είσαστε πραγματικά τόσο κιοτήδες που έχετε αποφασίσει να σκύψετε και να προσκυνήσετε… 

Τότε δεν υπάρχει πρόβλημα να βιαστείτε… ήδη σαν προσκυνημένους σας βλέπουν και σας αντιμετωπίζουν…

Η απόφαση είναι δική σας! 

Οι πατεράδες σας και οι παππούδες σας έκαμαν ό,τι μπορούσαν και ακόμη πολλοί μιλάνε για τον ηρωισμό τους…  

Εσείς θα αποφασίσετε πώς θέλετε να μιλάνε για σας και πώς να σας θυμούνται!

blogging vs manipulation
http://troktiko.eu/