Τρία εκατομμύρια νέοι ψηφοφόροι!

Όσοι θεωρούν ότι οι εκλογές της 17ης Ιουνίου θα αποτυπώσουν ένα παρεμφερές εκλογικό αποτέλεσμα μ’ αυτές του Μαΐου, με κάποιες αυξομειώσεις στα ποσοστά και στις...
 

έδρες, προφανώς δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν τους τρεις πολύ ισχυρούς παράγοντες:

1. Τη ρευστότητα του εκλογικού σώματος ακόμα κι ανάμεσα σ’ αυτούς που είδαν την επιλογή τους να εκπροσωπείται στη βουλή (και υποτίθεται θα ήταν πιο… κατασταλλαγμένοι). 

 

Μια ματιά στις μετακινήσεις ψηφοφόρων στη δεύτερη δημοσκόπηση της Marc για τον Alpha (όπου εμφανίζεται π.χ. ο ΣΥΡΙΖΑ να ενισχύεται με 8,3% των ψηφοφόρων της… Χρυσής Αυγής και η ΝΔ να παίρνει το 6,1% όσων ψήφισαν ΔΗΜΑΡ) δείχνει ξεκάθαρα ότι έχει πέσει κάθε ιδεολογικό τείχος κι ο καθένας μετακινείται όπου θέλει. 

 

Αρα είναι πολύ πιθανό ένα σημαντικό μέρος των ψήφων (που μπορεί να πλησιάσει και το 20%, δηλαδή ένα εκατομμύριο ψηφοφόροι σε απόλυτους αριθμούς) των επτά πρώτων κομμάτων να ψηφίσουν διαφορετικά απ’ ό,τι στις 6 Μαΐου.

2. Το υψηλό ποσοστό αποχής (35%) στις εκλογές του Μαΐου και ο πολωτικός χαρακτήρας της νέας αναμέτρησης δίνουν την εντύπωση ότι η συμμετοχή θα είναι αυξημένη. 

 

Ηδη από το ΠΑΣΟΚ διαρρέουν πληροφορίες περί… κινητοποίησης ετεροδημοτών. Προφανώς κάποιοι δεν θα χρειαστούν κομματική στήριξη για να ψηφίσουν. 

 

Ακόμα και στα επίπεδα του 2009 να φτάσουμε (70% συμμετοχή) αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε πάνω από μισό εκατομμύριο ψηφοφόρους οι οποίοι δεν είχαν «εκφραστεί» στις εκλογές του Μαΐου και με τον όγκο τους μπορούν να επηρεάσουν τα δεδομένα. 

 

Αν, δε, φτάσουμε σε επίπεδα συμμετοχής 2004 (76,5%) ο αριθμός των «νέων» ψηφοφόρων μπορεί να ξεπεράσει το εκατομμύριο.

3. Τους πάνω από ένα εκατομμύριο ψηφοφόρους (για την ακρίβεια το 19,03% του εκλογικού σώματος) που ψήφισαν το Μάιο κόμματα που δεν μπήκαν στη βουλή και μπορεί να κατευθυνθούν τώρα προς μία διαφορετική επιλογή. 

 

Είτε επειδή τα κόμματα της προτίμησής τους θα προσχωρήσουν σε μεγαλύτερους σχηματισμούς (βλέπε ΔΗΣΥ και ίσως ΛΑΟΣ σε ΝΔ, ενδεχομένως Κοινωνική Συμφωνία σε ΣΥΡΙΖΑ κτλ.), είτε επειδή οι ίδιοι θα θεωρήσουν ότι πρέπει να αλλάξουν την επιλογή τους, είτε επειδή κάποια κόμματα μπορεί να μην λάβουν μέρος στις εκλογές λόγω δυσβάσταχτου οικονομικού κόστους.

Έχουμε να κάνουμε, λοιπόν, με σχεδόν τρία εκατομμύρια (!) νέους ψηφοφόρους, ανθρώπους που 40 μέρες μετά την πρώτη κάλπη μπορούν να αλλάξουν τελείως το αποτέλεσμα. 

 

Αν σ’ αυτό προσθέσουμε και το εύρημα όλων των εταιρειών δημοσκοπήσεων ότι σχεδόν ένας στους πέντε ψηφοφόρους αποφάσισε τι θα ψηφίσει μέσα στο παραβάν (!) τότε δεν αποκλείεται τα αποτελέσματα Μαΐου-Ιουνίου να μπουν στο βιβλίο Γκίνες ως αυτά με τη μεγαλύτερη… απόκλιση σε διάστημα μόλις 40 ημερών!

zoo-m.blogspot.com