Στην πιο τρυφερή της ηλικία μια 22χρονη σήμερα γυναίκα έζησε τον εφιάλτη στα χέρια του ΠΑ -ΤΕΡΑ της.
Αποφάσισε να σπάσει τη σιωπή της και να μιλήσει για τη φρίκη που βίωσε προκειμένου να δώσει κουράγιο σε όσους ζουν αντίστοιχες περιπτώσεις και φοβούνται να μιλήσουν.
Διαβάστε τη συγκλονιστική μαρτυρία της ενήλικης σήμερα Λ. που έστειλε με e-mail επιστολή στο Χαμόγελο του Παιδιού και περιγράφει την απάνθρωπη και εφιαλτική πραγματικότητα, που βίωσε από τα 7 μέχρι τα 18 της χρόνια ούσα θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από τον πατέρα της.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ 22 ΧΡΟΝΗΣ Λ.
(Την παραθέτουμε αυτούσια με τα ορθογραφικά λάθη που περιέχει γιατί δε θέλαμε να παρέμβουμε στην επιστολή της 22χρονης).
«με αυτο το e-mail 8α ει8ελα να σας πω για μια δικη μου ιστορια...παρομοια και ακομα χειροτερη απο αυτην που ειδα σημερα στην εκπομπη της ….
δεν θα ειθελα να αναφερω πρωσοπικα μου στοιχεια.....μονο να σας πω το τι εχο περασει εγω. πριν απο 4 χρονια ειχα ερθει σε εσας και μιλισα με την ψυχολογο σας....εινια μια γυναικα γλυκιτατη και βε βοη8εισε πολυ.θυμαμε οτι ηταν η μονη που μπορεσα να ανοιξω την καρδια μου και να της πω ολα οσα ειχα περασει....
τοτε ειμουν 18 χρονων.θυμαμαι επεισης οτι καθος της ελεγα τι ειχε γινει και εκλεγα...εκλεγε και εκεινη! κατι που τοτε με εκανε να την αγαπησω ακομα περρισοτερο, να την εμπιστευτω και να της μιλισω.....και την ευχαριστω πολυ!!!
Ας μπω στο θέμα ομως....στην ηλικια τον 7-8 χρονων επεσα 8υμα βιασμου απο τον "πατερα" μου....ο θεος να τον κανει.ξεκινισε να με ενοχλει σεξουαλικα,για 2 περιπου χρονια.
περιμενε να μεγαλοσω μαλλον λιγο για να ολοκληρωσει τις διαστροφικες του ορεξεις.ομως σε αυτα τα 2 χρονια περιπου με αγγιζε απλα εξωτερικα...εγο φοβομουν να μιλισω...
η μητερα μου δεν ειχε παρει χαμπαρι τιποτα...να πω επεισης οτι εχο αλλα 3 αδερφια (2 αγορια και ενα κοριτσακι).στα 9 μου και μετα εκανε προσπα8ειεσ να ολοκληροση αυτο που ειθελε και τα καταφερε.
με βιαζε σχεδον καθε μερα...ξυλο πολυ...δεν με αφηνε να βγω απο το σπιτι και η μητερα μου ξανα λεω δεν ειχε παρει χαμπαρι τιποτα.... σιγα -σιγα τα χρονια περναγαν και εγο ζουσα μια κολαση...φοβομουν δεν μπορουσα να μιλισω για πολλους λογους,με εδερνε....πολυ ασχημα,με απειλουσε.
Ειχα γινει για εκεινον και για την υπολοιπη ιοκογενεια κατι σαν ιδιοκτησια...σαν δουλα,σαν ρομποτ. επλενα,μαγειρευα,φροντιζα τα παιδια,και γενικοσ ειχα παρει τηνθεση της μητερασ μου....και με ολα αυτα να δεχομε καθημερινα σχεδον τις σιχαμερες πραξεισ αυτου του ζωου.
εκανα υπομονη...υπομονη....υπομονη.!!! η μητερα μου δεν αντιδρουσε λεσ και ηταν συνφωνει σε αυτο...ειχε τον δικο της κοσμο.οταν πλεον εννιλικιοθικα πιρα τα πανω μου και μονη μου το σταματισα,δεν με αφηνε σε υσηχια...
οσπου σικο8ικα και εφυγα απο το σπιτι...πριν ομως το ειπα σε ολουσ μεσα στην οικογενεια....πηγα στην γιαγια μου και στους 8ειουσ μου(συγγενεισ τησ μητερασ μου) οπου τουσ υπεραγαπαω και εκεινοι το ιδιο...με στηριξαν παρα πολυ,αν δεν ηταν αυτοι δεν ξερω τι 8α εκανα.τουσ ειπα τι ειχε γινει...
εκεινοι μου ειπαν οτι κατι ειχαν καταλαβει...το ειχαν πει στην μανα μου αλλα εκεινη δεν το δεχτηκε....στακο8ικε μαζι τους.μετα απο ενα διαστιμα και μενοντας πλεον με την γιαγια μου αποφασισα να τον καταγγειλω...και αυτο εκανα,εχοντας στο πλευρο μου ολο το σοη της μητερασ μου.
ξεκινισε μια ιστορια 3,5-4 χρονια περιπου,ολο αυτο το διαστημα ετρεχα σε αστυνομιεσ,δικιγορουσ ,ψυχολογουσ και ταυτοχρονα εκεινοσ με κυνηγαγε να με σκοτοσει...
συνεχεια μυνησεισ...φασαριεσ,τσακομουσ,απειλες και μαζι με εκεινον και η μητερα μου και τα αδερφια μου τα οποια ειναι ηλικιας 21-16 και 14 τωρα......απελπιστικα πολλεσ φορες....
ομως δεν εχασα το κουραγιο μου....αρραβωνιαστηκα στα χρονια αυτα μεσα,ομωσ στην πορεια χορισα με τα απο 2 χρονια...δεν επρεπε καν να την κανω εκεινη την σχεση....ειναι ενα ατομο που το λατρευω,του ειχα πει τι ειχε γινει...με στηριξε πολυ,με βοη8ησε επεισης πολυ και παντα ηταν κοντα μου....
εγω ομωσ με ολη αυτην την κατασταση δεν ειμουν σε 8εση για κατι τετοιο οσπου και ειρ8ε ο χωρισμος.αν και ακομα τον λατρευω ειναι καλυτερα ετσισυην πορεια συνεχισα μονη...εχοντασ στο πλευρο μου τουσ συγγενεισ μου........με στηριξαν παρα μα παρα πολυ.
χαρη σε αυτουσ σημερα ζω.
στης …-…-2006 ειρθε η προτη κληση για το προτο δικαστηριο,πηγα αλλα οι αλλοι πειραν αναβολη......στις 20-6-2006 ειρθε το δευτερο οπου και ξανα πηγα μαζι με ολους του συγγενεισ που ηταν στο πλευρο μου.....πηγα να παρω ανα βολη εγο αυτη την φορα γιατι η δικηγορος μου για καποιους λογουσ δεν μπορουσε να παρεβρεθει.....εγινε στην χαλκιδα το δικαστηριο και απεναντι μου ειχα εκεινον,την μητερα μου στο πλευρο του και τα αδερφια μου.
πριν αρχισει η δικη πιγα στην γραμματεια και ροτισα για αναβολη εκεινη την ωρα ετυχε να ειναι μεσα και ο εισσαγελεας.....και μου λεει δεν χρειαζεσαι δικηγορο εισαι η μυνητρια και εγω πολυ απλα τον ρωτησα ....τι με συμβουλευετε να κανω?? .....και μου απαντα....κανε την δικη χωρις δικηγορο......και αυτο εκανα!!
μετα απο σχεδον 10 ωρες δικαστηριο το κερδισα...
βεβαια ειμουν κουρελη.....γιατι η μητερα μου και τα αδερφια μου ισχιριζονταν οτι ειμαι τρελοι......ααα! παραλιψει οτι εκεινοι ειχαν δικηγορο...ομως δεν εχασα το κουραγιο μου οτι και να ακουγα και συνεχισα.....εφαγε 23 χρονια για εμμομιξια ...και βιασμο!
ζιτισε ο δικιγορος του να του το κατεβασουν και να εινια ποιο επιοικεισ και το κατεβασαν στα 19 χρονια.εφυγα απο εκει κομματια.....απο την μια χαρουμενη γιατι δικεο8ηκα απο αυτην την κολαση που εζησα τοσα χρονια....απο την αλλη χαλια γιατι ακουσα την ιδια την μητερα μου να με κατηγορει και να λεει οτι ειμαι τρελη και τα αδερφια μου και επεισης μπορει να εφαγε 19 χρονια φυλακη.......
αλλα εμενα τα τοσα χαμενα χρονια απο την ζοη μου ποιοσ 8α μου τα δοση πισω???...τα καλυτερα μου χρονια.....τα παιδικα μου???..........ΚΑΝΕΝΑΣ!!!!
μετα απο λιγεσ μερες εφυγα για Κ. οπου και ζω εδω τωρα 4 μηνες..........δεν ξερω αν 8α μεινω μονιμα...ειμαι καλα αλλα 8ελω τουσ συγγενεισ μου κοντα.ειναι οι μονοι που εχω στον κοσμο,ειρ8α στην Κ. για να ηρεμισω και να κανω κενουργια αρχη στην ζωη μου,νιωθω σαν να ξαναγεννηθηκα και αυτο που θελω ποια απο δω και περα ειναι να ζω μια φυσιολογικη ζωη....ηρεμη....να κανω καποια στιγμη οικογενεια....παιδια και να τουσ δοσω ολη την αγαπη που δεν πειρα εγω.
θα ειθελα επισης αν μπορειτε με ενα e-mail να με ενημεροσετε για απο δω και περα τι γινετε,αν 8α ξανα γινει αλο δικαστηριο και αν θα κανει ολοκληρη την ποινη.
Και κατι ακομα......ολα τα παιδια που περνανε κατι τετοιο να βγενουν και να το λενε ...να βρισκουν δυναμη και θαρρος και να το κανουν,μην μενουν σιωπηλα!!
Σας ευχαριστω πολυ
Λ.
Οπως δήλωσε o πρόεδρος του συλλόγου "Χαμόγελο του παιδιού" Κώστας Γιαννόπουλος "η μαρτυρία μιας ενήλικης δείχνει το πρόβλημα και τον γολγοθά που περνάει ένα παιδί που κακοποιείται μέσα στο ίδιο του το περιβάλλον. Είναι φωνή που εκπροσωπεί όλα τα παιδιά από τα οποία καθημερινά δεχόμαστε καταγγελίες.
Δυστυχώς είναι παιδιά που έφτασαν σε μια ηλικία έχοντας δεχτεί την πιο φριχτή κακοποίηση που υπάρχει αυτή τη στιγμή αλλά υπάρχουν και άλλα παιδιά που δεν πρόλαβαν να ξεφύγουν από τον εφιάλτη.
Οπως για παράδειγμα μια μικρούλα 18 μηνών που πέθανε μετά από σεξουαλική κακοποίηση στα χέρια του βάναυσου πατέρα της. Η ιστορία και ο γολγοθάς κάθε παιδιού είναι μοναδικός.
Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτή η κατάσταση όχι μόνο γίνεται αποδεκτή από τις μητέρες των παιδιών αλλά συμμετέχουν και στην προσπάθεια να καλύψουν τον πατέρα και πολλές φορές έρχονται σε αντίθεση με το παιδί. Αυτό πολλά παιδιά δεν το αντέχουν.
Υπάρχει η επιστολή μιας γυναίκας που κακοποιήθηκε με την οποία ζητά από τη δικαιοσύνη να μην έρχονται αντιμέτωποι όσοι καταγγέλουν τα περιστατικά με τους βασανιστές τους και όσους τους υποστηρίζουν γιατί αυτό τους κάνει να ξαναζούν το δράμα τους.
Τα παιδιά αυτά πολύ δύσκολα ξεπερνάνε αυτό που έζησαν και το χειρότερο από όλα είναι οτι αισθάνονται ένοχα και έχουν τύψεις. Εγώ προσωπικά θυμάμαι στα γυμνασιακά μου χρόνια μια συμμαθητριά μου που αυτοκτόνησε για να γλυτώσει από τον πατέρα της που τη βίαζε.
Το μήνυμα είναι τα παιδιά να μιλάνε και να ζητούν βοήθεια".
http://24gr.blogspot.com/
Αποφάσισε να σπάσει τη σιωπή της και να μιλήσει για τη φρίκη που βίωσε προκειμένου να δώσει κουράγιο σε όσους ζουν αντίστοιχες περιπτώσεις και φοβούνται να μιλήσουν.
Διαβάστε τη συγκλονιστική μαρτυρία της ενήλικης σήμερα Λ. που έστειλε με e-mail επιστολή στο Χαμόγελο του Παιδιού και περιγράφει την απάνθρωπη και εφιαλτική πραγματικότητα, που βίωσε από τα 7 μέχρι τα 18 της χρόνια ούσα θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από τον πατέρα της.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ 22 ΧΡΟΝΗΣ Λ.
(Την παραθέτουμε αυτούσια με τα ορθογραφικά λάθη που περιέχει γιατί δε θέλαμε να παρέμβουμε στην επιστολή της 22χρονης).
«με αυτο το e-mail 8α ει8ελα να σας πω για μια δικη μου ιστορια...παρομοια και ακομα χειροτερη απο αυτην που ειδα σημερα στην εκπομπη της ….
δεν θα ειθελα να αναφερω πρωσοπικα μου στοιχεια.....μονο να σας πω το τι εχο περασει εγω. πριν απο 4 χρονια ειχα ερθει σε εσας και μιλισα με την ψυχολογο σας....εινια μια γυναικα γλυκιτατη και βε βοη8εισε πολυ.θυμαμε οτι ηταν η μονη που μπορεσα να ανοιξω την καρδια μου και να της πω ολα οσα ειχα περασει....
τοτε ειμουν 18 χρονων.θυμαμαι επεισης οτι καθος της ελεγα τι ειχε γινει και εκλεγα...εκλεγε και εκεινη! κατι που τοτε με εκανε να την αγαπησω ακομα περρισοτερο, να την εμπιστευτω και να της μιλισω.....και την ευχαριστω πολυ!!!
Ας μπω στο θέμα ομως....στην ηλικια τον 7-8 χρονων επεσα 8υμα βιασμου απο τον "πατερα" μου....ο θεος να τον κανει.ξεκινισε να με ενοχλει σεξουαλικα,για 2 περιπου χρονια.
περιμενε να μεγαλοσω μαλλον λιγο για να ολοκληρωσει τις διαστροφικες του ορεξεις.ομως σε αυτα τα 2 χρονια περιπου με αγγιζε απλα εξωτερικα...εγο φοβομουν να μιλισω...
η μητερα μου δεν ειχε παρει χαμπαρι τιποτα...να πω επεισης οτι εχο αλλα 3 αδερφια (2 αγορια και ενα κοριτσακι).στα 9 μου και μετα εκανε προσπα8ειεσ να ολοκληροση αυτο που ειθελε και τα καταφερε.
με βιαζε σχεδον καθε μερα...ξυλο πολυ...δεν με αφηνε να βγω απο το σπιτι και η μητερα μου ξανα λεω δεν ειχε παρει χαμπαρι τιποτα.... σιγα -σιγα τα χρονια περναγαν και εγο ζουσα μια κολαση...φοβομουν δεν μπορουσα να μιλισω για πολλους λογους,με εδερνε....πολυ ασχημα,με απειλουσε.
Ειχα γινει για εκεινον και για την υπολοιπη ιοκογενεια κατι σαν ιδιοκτησια...σαν δουλα,σαν ρομποτ. επλενα,μαγειρευα,φροντιζα τα παιδια,και γενικοσ ειχα παρει τηνθεση της μητερασ μου....και με ολα αυτα να δεχομε καθημερινα σχεδον τις σιχαμερες πραξεισ αυτου του ζωου.
εκανα υπομονη...υπομονη....υπομονη.!!! η μητερα μου δεν αντιδρουσε λεσ και ηταν συνφωνει σε αυτο...ειχε τον δικο της κοσμο.οταν πλεον εννιλικιοθικα πιρα τα πανω μου και μονη μου το σταματισα,δεν με αφηνε σε υσηχια...
οσπου σικο8ικα και εφυγα απο το σπιτι...πριν ομως το ειπα σε ολουσ μεσα στην οικογενεια....πηγα στην γιαγια μου και στους 8ειουσ μου(συγγενεισ τησ μητερασ μου) οπου τουσ υπεραγαπαω και εκεινοι το ιδιο...με στηριξαν παρα πολυ,αν δεν ηταν αυτοι δεν ξερω τι 8α εκανα.τουσ ειπα τι ειχε γινει...
εκεινοι μου ειπαν οτι κατι ειχαν καταλαβει...το ειχαν πει στην μανα μου αλλα εκεινη δεν το δεχτηκε....στακο8ικε μαζι τους.μετα απο ενα διαστιμα και μενοντας πλεον με την γιαγια μου αποφασισα να τον καταγγειλω...και αυτο εκανα,εχοντας στο πλευρο μου ολο το σοη της μητερασ μου.
ξεκινισε μια ιστορια 3,5-4 χρονια περιπου,ολο αυτο το διαστημα ετρεχα σε αστυνομιεσ,δικιγορουσ ,ψυχολογουσ και ταυτοχρονα εκεινοσ με κυνηγαγε να με σκοτοσει...
συνεχεια μυνησεισ...φασαριεσ,τσακομουσ,απειλες και μαζι με εκεινον και η μητερα μου και τα αδερφια μου τα οποια ειναι ηλικιας 21-16 και 14 τωρα......απελπιστικα πολλεσ φορες....
ομως δεν εχασα το κουραγιο μου....αρραβωνιαστηκα στα χρονια αυτα μεσα,ομωσ στην πορεια χορισα με τα απο 2 χρονια...δεν επρεπε καν να την κανω εκεινη την σχεση....ειναι ενα ατομο που το λατρευω,του ειχα πει τι ειχε γινει...με στηριξε πολυ,με βοη8ησε επεισης πολυ και παντα ηταν κοντα μου....
εγω ομωσ με ολη αυτην την κατασταση δεν ειμουν σε 8εση για κατι τετοιο οσπου και ειρ8ε ο χωρισμος.αν και ακομα τον λατρευω ειναι καλυτερα ετσισυην πορεια συνεχισα μονη...εχοντασ στο πλευρο μου τουσ συγγενεισ μου........με στηριξαν παρα μα παρα πολυ.
χαρη σε αυτουσ σημερα ζω.
στης …-…-2006 ειρθε η προτη κληση για το προτο δικαστηριο,πηγα αλλα οι αλλοι πειραν αναβολη......στις 20-6-2006 ειρθε το δευτερο οπου και ξανα πηγα μαζι με ολους του συγγενεισ που ηταν στο πλευρο μου.....πηγα να παρω ανα βολη εγο αυτη την φορα γιατι η δικηγορος μου για καποιους λογουσ δεν μπορουσε να παρεβρεθει.....εγινε στην χαλκιδα το δικαστηριο και απεναντι μου ειχα εκεινον,την μητερα μου στο πλευρο του και τα αδερφια μου.
πριν αρχισει η δικη πιγα στην γραμματεια και ροτισα για αναβολη εκεινη την ωρα ετυχε να ειναι μεσα και ο εισσαγελεας.....και μου λεει δεν χρειαζεσαι δικηγορο εισαι η μυνητρια και εγω πολυ απλα τον ρωτησα ....τι με συμβουλευετε να κανω?? .....και μου απαντα....κανε την δικη χωρις δικηγορο......και αυτο εκανα!!
μετα απο σχεδον 10 ωρες δικαστηριο το κερδισα...
βεβαια ειμουν κουρελη.....γιατι η μητερα μου και τα αδερφια μου ισχιριζονταν οτι ειμαι τρελοι......ααα! παραλιψει οτι εκεινοι ειχαν δικηγορο...ομως δεν εχασα το κουραγιο μου οτι και να ακουγα και συνεχισα.....εφαγε 23 χρονια για εμμομιξια ...και βιασμο!
ζιτισε ο δικιγορος του να του το κατεβασουν και να εινια ποιο επιοικεισ και το κατεβασαν στα 19 χρονια.εφυγα απο εκει κομματια.....απο την μια χαρουμενη γιατι δικεο8ηκα απο αυτην την κολαση που εζησα τοσα χρονια....απο την αλλη χαλια γιατι ακουσα την ιδια την μητερα μου να με κατηγορει και να λεει οτι ειμαι τρελη και τα αδερφια μου και επεισης μπορει να εφαγε 19 χρονια φυλακη.......
αλλα εμενα τα τοσα χαμενα χρονια απο την ζοη μου ποιοσ 8α μου τα δοση πισω???...τα καλυτερα μου χρονια.....τα παιδικα μου???..........ΚΑΝΕΝΑΣ!!!!
μετα απο λιγεσ μερες εφυγα για Κ. οπου και ζω εδω τωρα 4 μηνες..........δεν ξερω αν 8α μεινω μονιμα...ειμαι καλα αλλα 8ελω τουσ συγγενεισ μου κοντα.ειναι οι μονοι που εχω στον κοσμο,ειρ8α στην Κ. για να ηρεμισω και να κανω κενουργια αρχη στην ζωη μου,νιωθω σαν να ξαναγεννηθηκα και αυτο που θελω ποια απο δω και περα ειναι να ζω μια φυσιολογικη ζωη....ηρεμη....να κανω καποια στιγμη οικογενεια....παιδια και να τουσ δοσω ολη την αγαπη που δεν πειρα εγω.
θα ειθελα επισης αν μπορειτε με ενα e-mail να με ενημεροσετε για απο δω και περα τι γινετε,αν 8α ξανα γινει αλο δικαστηριο και αν θα κανει ολοκληρη την ποινη.
Και κατι ακομα......ολα τα παιδια που περνανε κατι τετοιο να βγενουν και να το λενε ...να βρισκουν δυναμη και θαρρος και να το κανουν,μην μενουν σιωπηλα!!
Σας ευχαριστω πολυ
Λ.
Οπως δήλωσε o πρόεδρος του συλλόγου "Χαμόγελο του παιδιού" Κώστας Γιαννόπουλος "η μαρτυρία μιας ενήλικης δείχνει το πρόβλημα και τον γολγοθά που περνάει ένα παιδί που κακοποιείται μέσα στο ίδιο του το περιβάλλον. Είναι φωνή που εκπροσωπεί όλα τα παιδιά από τα οποία καθημερινά δεχόμαστε καταγγελίες.
Δυστυχώς είναι παιδιά που έφτασαν σε μια ηλικία έχοντας δεχτεί την πιο φριχτή κακοποίηση που υπάρχει αυτή τη στιγμή αλλά υπάρχουν και άλλα παιδιά που δεν πρόλαβαν να ξεφύγουν από τον εφιάλτη.
Οπως για παράδειγμα μια μικρούλα 18 μηνών που πέθανε μετά από σεξουαλική κακοποίηση στα χέρια του βάναυσου πατέρα της. Η ιστορία και ο γολγοθάς κάθε παιδιού είναι μοναδικός.
Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτή η κατάσταση όχι μόνο γίνεται αποδεκτή από τις μητέρες των παιδιών αλλά συμμετέχουν και στην προσπάθεια να καλύψουν τον πατέρα και πολλές φορές έρχονται σε αντίθεση με το παιδί. Αυτό πολλά παιδιά δεν το αντέχουν.
Υπάρχει η επιστολή μιας γυναίκας που κακοποιήθηκε με την οποία ζητά από τη δικαιοσύνη να μην έρχονται αντιμέτωποι όσοι καταγγέλουν τα περιστατικά με τους βασανιστές τους και όσους τους υποστηρίζουν γιατί αυτό τους κάνει να ξαναζούν το δράμα τους.
Τα παιδιά αυτά πολύ δύσκολα ξεπερνάνε αυτό που έζησαν και το χειρότερο από όλα είναι οτι αισθάνονται ένοχα και έχουν τύψεις. Εγώ προσωπικά θυμάμαι στα γυμνασιακά μου χρόνια μια συμμαθητριά μου που αυτοκτόνησε για να γλυτώσει από τον πατέρα της που τη βίαζε.
Το μήνυμα είναι τα παιδιά να μιλάνε και να ζητούν βοήθεια".
http://24gr.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου