Στις ΗΠΑ το χρέος έχει φθάσει τα 14,3 δισ. δολάρια. Για να συνεχίζει να δανείζεται η κυβέρνηση Ομπάμα (καθώς και η επόμενη κυβέρνηση) χρειάζεται νέα νομοθετική ρύθμιση.
Η οποία θα αναθεωρηθεί κι αυτή με τη σειρά της στο μέλλον -το όποιο μέλλον. Πάντως το εγγύς. Διότι με τέτοιο ροκάνισμα ο πλανήτης δεν θα είναι νεκρός μεσομακροπρόθεσμα, αλλά πολύ νωρίτερα. Τόσον όσον η κοντόθωρη πολιτική των αρπακτικών που δεν βλέπουν πέρα απ’ τη μύτη τους…
Ηταν ένας πολύ ωραίος ανασχηματισμός -περάσαμε όλοι πολύ ωραία στο σπίτι (πλην της θείας Φωτούλας που έχει πάει πλατεία) επιτέλους επέστρεψε το όλον ΠΑΣΟΚ και τώρα δεν θα χρειάζονται οι 180 βουλευτές που ζητούσε ο κ. Βενιζέλος προκειμένου να ψηφισθεί το Μεσοπρόθεσμο, θα αρκέσουν οι 150 συν ένας -ω της συνέπειας του πολιτικού ήθους και της προσωπικής αξιοπρέπειας.
Οπως πάντα. Το θέμα με την υπερψήφιση ή την καταψήφιση ενός νόμου, μάλιστα συνθήκης δεν έχει να κάνει με τα συμφέροντα της πατρίδας, αλλά με τους εσωκομματικούς συσχετισμούς.
Ω του πατριωτισμού, ω της εθνικής συνείδησης διότι με την ταξική τοιαύτη δεν έχουμε πρόβλημα. Παρ’ ολίγον στο Υπουργείο Εργασίας να βάλει ο Παπανδρέου Υπουργό τους 798.000 ανέργους, αλλά δεν θα ήταν «μικρό κι ευέλικτο» το σχήμα! κι ούτω πως πρυτάνευσαν ωριμότερες σκέψεις, όπως αυτή για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση και την αναβάθμιση Κουκουλόπουλου -τι Κίρκη η κουφάλα η εξουσία! σε χτυπάει με το μαγικό ραβδάκι της κι από διαφωνούντα σε μεταμορφώνει σε συμφωνούντα πάντα άνθρωποι αρχών πάντα άνθρωποι για όλες τις εποχές!
Οχι! ήταν ένας πολύ ωραίος ανασχηματισμός, κάναμε ρεφενέ να παραγγείλουμε πίτσες (μετά πρυτάνευσαν πάλι ωριμότερες σκέψεις, φυλάξαμε τα λεφτά για ακόμα πιο εύθυμες ώρες) -άλλωστε πρωί ακόμα, οι δημοσιογράφοι στις οθόνες μας σαν τα πουλάκια καθισμένα στα σύρματα μετέδιδαν, σχολίαζαν, μια συνάδελφος, ω της θλίψεως, θρηνούσε για την υποβάθμιση Ραγκούση, πλην όμως η αφεντιά μου είναι πολύ ευχαριστημένη με τη μετάθεση Παπακωνσταντίνου, τον έστειλε εκεί το ανδρείκελο της Τρόικας να συνεχίσει τη βρώμικη δουλειά και να εκχωρεί φαστ τρακ ό,τι απέφευγε να ξεπουλήσει η απρόθυμη κυρία Μπιρμπίλη.
Αλλά απ’ όλα σε αυτόν τον ανασχηματισμό μου άρεσε πιο πολύ το Χρέος!
Ηδη από την προ-προτεραία όταν ακόμα ο Γιωργάκης ομιλούσε σε αυτήν την κοινοβουλευτική ομάδα από νήσσες (με την οικολογική έννοια), μωρές παρθένες, μετανοούσες Μαγδαληνές, πραιτοριανούς και πρασινοφρουρούς, έταζε στον λαό και το έθνος ένα νέο Χρέος! Χρέος Μαμούθ! Από νέο δάνειο Μαμούθ.
Ο Θεός βοηθός! Οταν ανέλαβε ο Γιωργάκης η χώρα χρειαζόταν 20 δισ. για τα τρέχοντα (ας το πούμε κάπως σχηματικά) όπως πολλές άλλες, αν όχι όλες οι αναπτυγμένες χώρες. Ο Παπανδρέου τίναξε τα σπρεντ στον αέρα, συνωμότησε με την «κυβέρνηση» (έτσι αποκαλούν στις ΗΠΑ την Γκόλντμαν Σακς), πήρε… 110 δισ. με το Μνημόνιο, μας έκατσε τους γκαουλάιτερ της Τρόικας στον σβέρκο, έφθασε με τη μία το χρέος στα 360 δισ., συνεχίζει ακάθεκτος με το Μεσοπρόθεσμο, ενώ στο μεταξύ, δύο χρόνια τώρα, τσιμπολογάει δάνεια απ’ όπου μπορεί -1,5 δισ. από δω, 1,8 δισ. από κει, 3,5 δισ. από παρακεί, πάθος με τα χρέη έχει αυτό το παιδί;
Σε λίγα χρόνια το χρέος θα φθάσει τα 500 δισ., δεν θα πληρώνεται κι αυτός -ο Παπανδρέου- μάς υπόσχεται ότι θα μας εξασφαλίσει και νέο δάνειο, δάνειο Μαμούθ!
Τα μαμούθ εξαφανίσθηκαν, τα δάνεια (και τα χρέη) μαμούθ, θα μας εξαφανίσουν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου