Το Όνειρο του νεοΈλληνα: Να κάνει κάποιος άλλος την Επανάσταση γι’ αυτόν !

Θέλοντας να εκφράσω κάποιες σκέψεις είπα πρώτα να ξεκινήσω πρώτα μ’ένα αρθρο-αποδόμηση της πολύ καλής μου φίλης Βαλιας Αλεξίου που αθελα της μου έκανε δώρο τον καλύτερο πρόλογο που θα μπορούσα να σκεφτώ.

Ουτε παραγγελία να είχα τα λόγια της,

”Το Όνειρο του νεοΈλληνα: Να κάνει κάποιος άλλος την Επανάσταση γι’ αυτόν, ώστε “αναίμακτα” για τον ίδιο και εκ’ του ασφαλούς, να επανέρθει στην προ “κρίση” εποχή ώστε να διπλασιαστεί ο μισθός του, για να μπορεί να αγοράζει Gucci, louis vuitton, polo, iPad, iPhone, να φτιάξει την “εικόνα” του για να την “επενδύσει” πάνω σε σάπια όνειρα άλλων που τον έφεραν εδώ. Πόσο δραματικό…
 
Αν δείτε πιο βαθιά,…όλοι λεφτά περιμένουν και μόνο λεφτά. Χέστηκαν αν θα έχουν τους ίδιους διεφθαρμένους πολιτικούς, αρκεί αυτοί να περνούν καλά για να το βουλώνουν μέχρι να γίνουν τα ίδια σκατά με αυτούς. 

Να μην τους κουνάει κανείς από την καρέκλα τους και να μπορούν να διορίζουν τον ανηψιό ή την γκόμενα. Ποιός δεν θα ήθελε 5,10,20 χιλιάρικα μισθό; Σίγουρα λεφτά βρέξει χιονίσει. Είτε δουλέψεις είτε όχι… Θα έχετε διαπιστώσει άλλωστε για πότε αλλάζουν οι ιδεολογίες, όταν στην μέση μπαίνει το χρήμα. 

Και μετά σκοτωνόμαστε κάποιοι λίγοι “γραφικοί” -η νέα ταμπέλα- για ιδεολογίες και Πατρίδες. Αριστεροί και δεξιοί, με ίδιες δυνατότητες, ίδιες καταθέσεις, ίδια αυτοκίνητα, ίδιες εργασίες, ίδιοι σκοποί. Νόμοι, Αγορές, Παραγωγή, Κατανάλωση, Αλυσίδες, Μαντρί.
Χρήμα… 

Δώσε χρήμα στον λαό και τον κάνεις ό,τι θέλεις. Πουλημένο βασιλιά, σκουπίδι ή ασπίδα. Αν θέλεις να τον πουλήσεις εύκολα… αγόρασε τον.
Μην τον αφήνεις να δει πόσο όμορφη είναι η ζωή. Αγόρασε του τα όνειρα. Αγόρασε του την Υγεία να σε έχει ανάγκη. Αγόρασε του την Αγάπη, είναι φτηνή πια. 

Αν έχεις πολλά… θα μείνει μαζί σου. Αν δεν έχεις θα πάει εκεί που θα τα βρει. Είναι τόσο εύκολο πια να βρεις την τιμή σου. Την τιμή σου… όχι την Τιμή σου!
Εγώ πραγματικά δεν θέλω να τελειώσει η “Κρίση”.
 
Όλοι αυτή την στιγμή Κρινόμαστε…
 
Μπορεί να είναι σκληρό, αλλά είναι η καλύτερη λύση για να γίνει ένα ξεκαθάρισμα ανάμεσα μας. Να φανεί η τιμή του καθενός, οι αξίες του, η αντοχή του, η υπομονή του, η αλληλεγγύη του, η αγάπη του, ο σεβασμός του, η δύναμη του, η αγωνιστικότητα του, η Εντιμότητα του….

Είναι η πρώτη φορά στην ζωή μου που προτιμώ να μην έχω “τιμή” και να είμαι “ά-τιμη”…
Λόγω Τιμής.-”

Παρατηρώντας όλες αυτές τις ημέρες που διάγουμε προσεκτικά όλα αυτά τα γεγονότα,αυτό που διαπίστωσα είναι οτι ακόμα είμαστε ανέτοιμοι για οποιαδήποτε αλλαγη,αποδεικνυόμαστε πολύ μικροί για να σηκώσουμε το βάρος της ιστορίας μας,την ευθύνη που μας αναλόγεί.

Με λύπη παρατηρώ οτι η ενωποιητική αυτη δύναμη που θα συγκολλούσε τους Ελληνες για να ξεκινήσουμε την αλλαγη απλά ΔΕΝ υπάρχει.Μπήκε στο χρονοντούλαπο των ψευδών λόγων και υποσχέσεων.

Ζούμε ακόμα μεσα σ’ενα όνειρο που όλοι ελπίζουμε να ξυπνήσουμε γιατί απλουστατα δεν υπάρχει όραμα,δεν υπάρχει διάθεση για αλλαγη,δεν υπάρχει μελλον για πολλούς.Σαπίζουμε πάνω σ’ενα καναπε με κολλημενο το τηλεκοντρόλ στο χερι οι περισσότεροι,αβουλα όντα σ’ενα παιχνίδι που τους περισσότερους τους φαίνεται χαμένο απο χέρι.

Η οργή και το δίκαιο έχει πνιγεί κάτω απο τους τόνους του ωχαδερφισμου που το διεφθαρμένο πολιτικό σκηνικό της μεταπολίτευσης προπαγάνδιζε και ανέθρεψε 2 γενιες τώρα.

Ο αγώνας για ιδανικά και αξίες χλευάζεται ακόμα και αυτη την ώρα σαν κάτι παρακμιακό,ξεπερασμένο απο την εποχή του,οι νέοι ούτε κατα διάνοια δεν θέλουν να ακουσουν γι’αυτό αλλα ακόμα ονειρεύοντε σχεδια σπέκουλάς και εύκολου πλουτισμού και γρηγορης ανέλιξης κατα το πρότυπο των γονέων τους.

Η ΗΘΙΚΉ ΠΕΘΑΝΕ.

Και εγείρεται ένα ερώτημα καυτό,καίριο και ουσιώδες.
Πως περιμένουμε να ξεφύγουμε απο τα δεσμά του αμαρτωλού παρελθόντος όταν ακόμα δεν έχουμε καταλάβει οτι τίποτα απο αυτά που μας οδήγησαν εδώ δεν σκοπεύουμε να τα αλλαξουμε.

Ολοι στρουθοκαμηλίζουμε,ευθυνοφοβώντας και αναμασώντας αψυχα,ανιαρά,λέξεις όπως αγώνα,ανασύσταση,αναπτυξη και αλλες εννοιες αλλα με την ακρη του ματιού μας κρυφοκοιτάζουμε τα παλια υλικά οικοδόμησης που ενώ σαθρά όντας μας κατακρήμνισαν σ’αυτο το πέλαγος παρόλ’αυτα σε πολλούς ακόμα φαντάζουν ακόμα τελεια και όμορφα.

Ακόμα και σ’αυτούς που έχουν κάτι να πουν,να προσθέσουν,που ακόμα πιστεύουν οτι μπορούν να αλλαξουν τον κόσμο,που αγωνίζοντε όντας ηθίκά και τίμια έχουν παρυσφρήσει ατομα που λοξοκοιτούν και απεργάζοντε αλλα.

Τρωνε ακόμα και απο το υγιες κομματι της κοινωνίας σαν παρασιτα ό,τι μπορούν να φάνε ως αλλοι προβατόσχημοι λύκοι.Θλίβομαι να βλέπω πλέον τους Ελληνες χωρισμένους σε 3-4 παρατάξεις ο ένας να βγάζει τις σαρκες του αλλου με την πρώτη ευκολία και να χρησιμοποιουν βαρύγδουπες βερμπαλιστικές εκφράσεις-κενου περιεχομενου τις περισσότερες φορες-αποδόμησης της όποιας προσπάθειας και θελησης για αλλαγης του καθενος.

Πολύ φοβάμαι οτι ο πολύς Μαρκεζίνης θα αποδειχτεί προφητικότατος όσον αφορα την πρόβλεψη του,οτι οδηγούμαστε σε εσωτερικό σπαραγμό και εμφύλιο.Ακόμα δεν έχουμε καταλαβει τίποτα,ακόμα δεν εχουμε αλλαξει τίποτα,ακόμα δεν 

ΘΕΛΟΥΜΕ να αλλαξουμε τίποτα,ακόμα ονειρευόμαστε τον εαυτό μας ανώτερο του αλλου και ας πνίγεται ο συνανθρωπος μας.Κανείς δεν κοιτιέται στον καθρέφτη να αναλόγιστεί”τίς πταίει”.

Όλοι κατηγορούμε ευκολα τον αλλο αλλα ΠΟΤΕ τον εαυτό μας….Και το χειρότερο είναι οτι ΤΙΠΟΤΑ δεν μας ξυπνάει…

Ίσως τελικά να μας χρειάζεται ένα ΤΡΟΜΕΡΟ χαστούκι για ξυπνήσουμε και να μονοιασουμε ή τελικά ίσως οι Εβραίοι να έχουν δίκιο που λένε οτι ήρθε το τέλος των εθνών…Καλύτερα ας αναλόγιστεί ο καθένας για τον εαυτό του τί είναι αυτό που θελει και αν είναι σε θέση να το διεκδικήσει…

Απλά ας αναλογιστεί οτι για να φτάσουμε στο σημειο να είμαστε ελευθεροι-για όσο καιρό ακόμα θα είμαστε εστω και κατέυφημισμό-καποιοι πρόγονοι μας στον αγώνα των ιδανικών και των αξιών θυσιαστηκαν και χασανε τα πάντα,γιατί γι’αυτούς οι λέξεις 

ΤΙΜΗ,ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ,ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ,ΑΝΘΡΩΠΟΣ,ΑΛΤΡΟΥΙΣΜΌΣ,
είχαν αξία.

Ηταν εννοιες ανώτερες όλων των αλλων.Ακόμα και της ζωής τους.
Γιατί ακόμα και ο χαμός όταν γίνεται γι’αυτες τις εννοιες είναι ενδοξος και αξιος ΤΙΜΗΣ….
Φαινεται εμεις την χασαμε και αρα είμαστε αξιοι της μοιρας μας….










του Νίκου Φλώρου
twitlonger