της παραλυσίας…

Τι περίεργη σύμπτωση!…

Οι εκλογές της 6ης Μαΐου 2012 θα διεξαχθούν την Κυριακή του παραλύτου. 

Που είναι ταυτόχρονα και η ημερομηνία της επετείου της παράδοσης της χώρας στους Γερμανούς.

Και το ακόμη περιεργότερο:

Ο παράλυτος της Βηθεσδά, για τον οποίο γίνεται λόγος στη σχετική περικοπή της ημέρας, υπέφερε απ’ την παράλυση τριάντα οχτώ ολόκληρα χρόνια. 

Όσα κι εμείς απ’ το καθεστώς της δικομματικής πολιτικής παραλυσίας.
Και είναι χαρακτηριστική η ερώτηση του Χριστού προς τον παράλυτο:

Θέλεις, του είπε, να γίνεις καλά;

 

Και θα ήταν τελείως αφύσικο, αν ο παράλυτος έλεγε ότι δεν θέλει ν’ απαλλαγεί απ’ το αφόρητο πολυχρόνιο μαρτύριό του.

Και όμως αυτό, το πάντων παρολογότατο, ισχύει για μια σημαντική μερίδα Ελλήνων πολιτών. 

Οι οποίοι δεν θέλουν ν’ απαλλαγούμε απ’ το καθεστώς της δικομματικής παραλυσίας και προδοσίας, για χάρη της της γερμανικής αποικιοκρατίας.

Το καταδικάζουν, ενδεχομένως, με τα λόγια!

Γιατί ντρέπονται να πούνε φανερά ότι, κατά βάθος, το συμπαθούν και με κάθε τρόπο το υποστηρίζουν. 

Γιατί σαν τους φαρισαίους θέλουν να φαίνονται καλοί και δίκαιοι μπροστά στα μάτια των ανθρώπων…

Όταν όμως έρχεται η μέρα των εκλογών και η ώρα της ψηφοφορίας, αφήνουν το δόλιο και υποκριτικό χαρακτήρα τους να διαπράξει εκεί, πίσω από το παραβάν, το δολοφονικό και ανόσιο έργο τους.

Μετά τη θεραπεία ο Χριστός συνάντησε και πάλι τον παράλυτο:

Είδες, του είπε, πόσο ωραίο είναι να έχεις την υγεία σου!

Είναι καιρός να συνειδητοποιήσεις ότι τόσα χρόνια υπέφερες εξαιτίας των αμαρτιών σου. 

Πρόσεξε, λοιπόν, μην επαναλάβεις τα ίδια, για να μην πάθεις ακόμη χειρότερα.

Κι αυτό επαναλαμβάνει και σε μας σήμερα:

Η πολιτική παραλυσία και η δική σας παράλυση, μας λέει, οφείλεται στις προσωπικές και, ιδιαίτερα, στη συγκεκριμένη περίπτωση, στις κοινωνικές σας αμαρτίες.

Τόσα χρόνια οι ψεύτες και οι κλέφτες και οι απατεώνες πολιτικοί σας λήστευαν ποικιλοτρόπως. Κι όμως εσείς, κάθε τέσσερα χρόνια, που σας δινόταν η ευκαιρία ν’ απαλλαγείτε απ’ αυτούς τους ξαναψηφίζατε.

Και τους δίνατε έτσι τη δυνατότητα να συνεχίσουν το ολέθριο για σας και την πατρίδα κακούργημά τους.

Και να πού σας κατάντησαν!

Να ζείτε σε μια απ’ τις πιο όμορφες και πιο πλούσιες χώρες του κόσμου κι όμως να είστε ένας απ’ τους πιο δυστυχισμένους και εξευτελισμένους λαούς της Γης.

Κι αναρωτιέται κανείς, αλήθεια, δεν σας αρέσει η ελευθερία και η αξιοπρέπεια!

Ίσως κάποιους από σας να μη σας έχει αγγίξει ακόμη η δυστυχία. Έχει όμως συνθλίψει και συντρίψει τους συνανθρώπους σας. Που είναι άστεγοι και πεινασμένοι. Και αυτοκτονούν απ’ την απελπισία.

Και ασφαλώς δεν θ’ αργήσει να έρθει και η δική σας η σειρά. Γιατί η τσουνάμι της παραλυσίας δεν γνωρίζει όρια…

Και είναι τώρα η τελευταία ευκαιρία, που σας δίνεται, να σταματήσετε τον κατήφορο προς την καταστροφή.

Γιατί είναι αδιανόητο να νομιμοποιήσετε και να επικυρώσετε με την ψήφο σας την προδοσία, τη σκλαβιά και τη λεηλασία σε βάρος της πατρίδας σας και του εαυτού σας!

Όπως έχουν το απύθμενο θράσος να σας ζητούν οι αρχιτέκτονες του πρωτοφανούς αυτού ανοσιουργήματος να κάμετε! 

Κάνοντας το άσπρο μαύρο και βαφτίζοντας το φως σκοτάδι. Όπως υπαγορεύουν τα σκοτεινά συμφέροντα τα δικά τους και των πατρώνων τους! 

Κι ακόμη…

Μπορεί να είστε τόσο διεστραμμένοι, ώστε να μη θέλετε το καλό της πατρίδας και των συνανθρώπων σας; Και, αντίθετα, να νιώθετε ευχαρίστηση με τη δυστυχία και την καταστροφή τους!

Εγώ σας έδωσα σάρκινες καρδιές. Γιατί όμως εσείς τις κάματε πέτρινες;

Ως πότε θα πηγαινοέρχεστε από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη! Από τις πράσινες κάμπιες στις γαλάζιες ακρίδες! Απ’ τα Σόδομα στα Γόμορρα!

Μέχρι τώρα συμπεριφερόσασταν, απέναντί τους, σαν πρόβατα, γιατί σας εξαπατούσαν με την προβιά, που φορούσαν.

Τώρα όμως, που έβγαλαν τις προβιές και είδατε τα λυκοτόμαρά τους και δοκιμάσατε τα λυκόδοντά τους, είναι αδιανόητο να συμπεριφέρεστε κατά τον ίδιο τρόπο!

Και να φτάσετε στο κατάντημα να θέλετε ν’ ανακηρύξετε και πάλι τους ολετήρες σας προστάτες και σωτήρες σας!






παπα-Ηλίας